بررسی کارآیی بلوک شبکه عصبی بازویی زیر تر قوه ای از طریق زایده کوراکویید در ایجاد بی حسی اندام فوقانی

سابقه و هدف: نظر به مشکلات و عوارض روشهای بی حسی اندام فوقانی و با توجه به کارآیی و عوارض کمتر شیوه تحت ترقوه ای و گزارش امکان استفاده از زایده کورکویید به عنوان نقطه راهنما، و به منظور تعیین کارآیی بلوک شبکه عصبی بازویی تحت ترقوه ای از طریق زایده کوراکویید در ایجاد بی حسی اندام فوقانی، این تحقیق در بیمارستانهای امام حسین و اختر در سال 1379 انجام گرفت. مواد و روشها: تحقیق به روش کارآزمایی بالینی از نوع مقایسه قبل و بعد روی 40 بیمار کاندید جراحی اندام فوقانی انجام شد. در این تحقیق زایده کوراکویید نقطه راهنما بود و سوزن 2 سانتیمتر پایین و 2 سانتیمتر داخل نسبت به آن وارد شد. پس از ایجاد پاراستزی سی سی 35 لیدوکائین 5/1% تزریق شد. کارآیی روش بر میزان بی حسی اندام فوقانی به وسیله Pinprick test و بروز عوارض مختلف با آماره مک نمار مورد قضاوت آماری قرار گرفت. یافته ها: تحقیق روی 20 مرد با میانگین سنی (± انحراف معیار) 7/11±9/31 و 20 زن با میانگین سنی 36.2±11.8 سال انجام گرفت. میزان بی حسی در 90% موارد کامل بود (P<0.001). تنها عارضه مشاهده شده پرفوراسیون عروقی بود که در 7.5% موارد حادث شد. هیچ موردی از پنوموتوراکس و نوروپاتی دیده نشد. نتیجه گیری و توصیه ها: روش تحت ترقوه ای از طریق زایده کوراکویید روشی خواب با عوارض حداقل برای بی حسی شبکه بازویی می باشد که به راحتی قابل انجام و آموزش می باشد. در تحقیقات مقایسه ای می توان میزان بازدهی این روش را با روشهای دیگر و همچنین گروه شاهد از لحاظ میزان بی حسی مقایسه نمود.